การออกแบบการเรียนการสอนมีจุดเริ่มต้นจากความต้องการในการวิจัยและพัฒนาสื่อที่ใช้
สำหรับฝึกอบรมกำลังคนที่ทำงานในด้านต่าง ๆ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
และต่อมามีความตื่นตัวใน
การพัฒนาบทเรียนแบบโปรแกรมทำให้งานด้านการออกแบบการเรียนการสอนเป็นงานที่ได้รับความ
สนใจมากขึ้น ผู้ที่ทำงานในด้านการออกแบบการเรียนการสอนในช่วงปี ค.ศ. 1970 ได้แก่
บุคคลที่เรียก ตัวเองว่า นักจิตวิทยาการศึกษา เช่น
❖ ธอร์นไดค์ ( Edward
L. Thorndike,1898 ) พัฒนาทฤษฎีการเรียนรู้อย่างเป็นวิทยาศาสตร์
โดยเริ่มทดลองกับสัตว์ “อินทรีย์สร้างความสัมพันธ์เชื่อมโยงระหว่างสิ่งเร้า ( Stimulus
) และการสนองตอบ ( Response
)”
❖ แฟรงคลิน ( Franklin
Bobbilt,1920-30 ) พัฒนาการสอนรายบุคคล “
เป้าหมายของโรงเรียน
ควรมาจากพื้นฐานการวิเคราะห์ทักษะที่จำเป็น สำหรับชีวิตที่ประสบความสำเร็จ”
❖ ไทเลอร์ ( Ralph
W. Tyler,1930 ) ปรับปรุงกระบวนการการเขียนวัตถุประสงค์การสอน
“
วัตถุประสงค์การสอน เชิงพฤติกรรม ( Student
Behaviors ) ประเมินเพื่อปรับปรุง”
❖ เบนจามิน บลูม ( Benjamin Bloom,1956 ) จำแนกวัตถุประสงค์ทางการศึกษา เป็นลำดับขั้นที่ชัดเจน
( Taxonomy
of Educational Objectives ) “ ใช้ทั่วไปในกลุ่มสาขาศึกษาศาสตร์จนถึงปัจจุบัน”
❖ บี เอฟ สกินเนอร์ ( B. F. Skinner,1950-60 ) เสนอแนวทฤษฎีการวางเงื่อนไข ( Operant
Conditioning ) ซึ่งมีรากฐานมาจากแนวคิดของ
ธอร์นไดค์ “เน้นการเสริมแรงในการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งเร้ากับการตอบสนอง” “
แนวคิดของ Skinner เป็นที่มาของวิธีระบบ ( System
Approach ) ในการออกแบบ ( Design
) การพัฒนา (Development)
การประเมิน (Evaluation) และการปรับปรุง (Revise) ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น